بررسی مقایسه‌ای تست‌های بیوشیمیایی و PCR در تشخیص آلودگی‌های مایکوپلاسمایی ترشحات دستگاه تناسلی زنان و مردان نابارور

مقدمه: مایکوپلاسماها از مهم‌ترین آلوده‏کنندگان اصلی کشت سلولی محسوب می‏شوند. مایکوپلاسما هومینیس یکی از مهم‌ترین مایکوپلاسماهای انسانی است که در ارتباط با عفونت‏های مختلف در دستگاه ادراری تناسلی زنان و مردان می‏باشد. هدف از این مطالعه مقایسه روش‏های تشخیص آلودگی‏های مایکوپلاسمایی ترشحات دستگاه تناسلی زنان و مردان نابارور مراجعه‏کننده به مرکز ناباروری کرمان می‏باشد. مواد و روش‏ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی- مقطعی بر روی 100 زن و 100 مرد نابارور مراجعه‏کننده به مرکز ناباروری کرمان در طی 6 ماه انجام گردید. نمونه‏هایی که در محیط PPLO Broth به آزمایشگاه ارسال شدند از فیلترهای 45/0 میکرومتر عبور و طبق دستورالعمل، در محیط‏های اختصاصی مایع و جامد PPLO کشت و در دمای 37 درجه سانتی‌گراد و در مجاورت انکوباتور Co2 دار نگهداری شدند. پس از استخراج DNA با استفاده از روش PCR و به کمک پرایمرهای اختصاصی جنس مایکوپلاسما و گونه مایکوپلاسما هومینیس موردبررسی قرار گرفت. یافته‏های پژوهش: از مجموع 200 نمونه بررسی‌شده با روش کشت 5/17 درصد کلنی مایکوپلاسما مثبت و با استفاده از تست‏های بیوشیمیایی 6 درصد مایکوپلاسما هومینیس بودند و با روش PCR 44 درصد نمونه­ها آلوده به جنس مایکوپلاسما و 5/16 درصد آلوده به گونه مایکوپلاسما هومینیس بودند. بحث و نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‏دهد که PCR یک روش حساس و سریع برای تشخیص مایکوپلاسما هومینیس در نمونه‏های زنان و مردان نابارور است.